annalou · 11. januari 2017
dan kom ik er niet meer onderuit... De lokroep van de naaimachine. Het kan weken duren, maanden zelfs, dan liggen er geknipte patroondelen te wachten in een mand, stofjes smekend om een vorm te krijgen, garen helemaal opgedraaid om in een lange keten van lussen aaneen geregen te worden. In mijn vingers kruipt dan plots een kriebel. Het is een gekende kriebel: nu is het moment daar! Als ik er nu niet aan begin, is het winterseizoen voorbij en is de dochter weer een kledingmaat verder gegroeid....