Assebroek: de witte meersen

de ochtenden zijn wit en koud
en hoe je ook je stuur vasthoudt
de wind komt door je handschoenen heen,
je vingers zijn versteend. - spinvis -

Landschapsfotografie, het is een vak apart... en eerlijk waar, geef mij maar portretten! Maar bij het zien van al dat witte vanmorgen dacht ik... "zou ik toch niet..." " misschien kan ik..."

Eraan weerstaan ging niet. De klikvinger kriebelde teveel. En al zou ik zonder 1 geslaagd beeld zijn thuisgekomen, een mooie wandeling doet altijd wonderen:  is het niet voor het gemoed, dan voor de zuurstof, (voor de lijn),... Twee extra pluspunten aan deze wandeling: het was dichtbij én met een leuke wandelpartner (merci joke, voor de toffe babbel en het gezelschap!)

Dus... wandelschoenen aan, muts, sjaal en handschoenen, plastic zak rond de camera en richting de meersen...

Het was er stil... Op het kraken van de sneeuw onder onze voeten na. toch waren we er niet alleen...

...en met een verkleumde, versteende "klikvinger" was ik toch blij na mijn sneeuwwandeling.