Dat gebeurde begin maart in Marokko.  Elk jaar vieren we traditiegetrouw de verjaardag van mijn schoonmama met een citytrip. Iedereen probeert zich daarvoor vrij te maken en we gaan met de hele familie.  Soms lukt het maar heel kort, maar zonder uitzondering doen we allemaal de moeite om toch zeker één gezamenlijke blanco pagina te maken in de agenda's.  Eigenlijk is het een beetje grof om het zo te stellen, want het klinkt nu een beetje alsof dat een geweldige opoffering zou zijn. Eigenlijk zijn dit jaar na jaar al altijd geweldige snoepreisjes geweest. Als het nu gaat om een druilerige regendag in Parijs, de eerste lentekriebel in de Jordaan in Amsterdam of de laatste wintersiddering in Insel-Hombroich of een ondergesneeuwd strand in noord-Frankrijk... Al 13 jaar lang vieren we Oma Mie in een vreemde of minder vreemde stad.  Maar dit jaar was extra speciaal...

zeker niet als je gezondheid niet steeds je beste bondgenoot is geweest... In dat geval vier je die zestigste verjaardag met héél veel lieve vrienden om je heen, met blauw, je lievelingskleur, met je kinderen en kleinkinderen die je zo koestert, met familie, of ze nu dichtbij of veraf wonen, met brusselse wafels, met pannenkoeken en oorlogstruffels, met wijn maar ook met warme chocolademelk. Je viert het met bloemen, met dromen en wensen, met vrienden van nu en van toen, met vuurkorven, met Jazz, met warmte, thuis...

Want na het feest op de dag van de 60ste verjaardag van Mie, van de gekregen cadeautjes en cadeau's, was er ook nog het cadeau dat oma Mie zichzelf en ons gaf: Fès. Enkele weken na het verjaardagsfeest, werden we getrakteerd op de eerste lentezon van 2017, van duizend kleuren en geuren, van een feest voor de zintuigen... Zoveel contrasten, zoveel indrukken, drukke soeks, desolate landschappen, jonge kinderen op het stadsplein, oude vrouwtjes in een grotwoning, zoete muntthee en pittige tajines, simpelweg sprookjesachtig...

Onze Riad bevond zich in het centrum van de medina en op het dakterras genoten we van een prachtig uitzicht...

De leerlooierijen met hun overweldigende kleuren maar ook indringende geur... ;-)

terrassen met onwerkelijke kleuren...

Annalou waande zich een prinses uit duizend-en-één-nacht

Astor een lokale voetbalheld op het plein...

Marokko, een land van feeërieke berglandschappen

...Van gestolen koninklijke appelsienen, vergulden poorten, eigenwijze aapjes, nederige berbersvrouwen, ruwe rotsen, zachte kleuren...

Een land met zoveel verschillen, maar waar taal geen rol speelt als kinderen met elkaar willen spelen...

Beelden om voor altijd te koesteren: mijmerend, verlangend, enthousiast,... kleurrijk Marokko!