· 

Naaikoorts

Af en toe is het weer zover...

dan kom ik er niet meer onderuit... De lokroep van de naaimachine.  Het kan weken duren, maanden zelfs, dan liggen er geknipte patroondelen te wachten in een mand, stofjes smekend om een vorm te krijgen, garen helemaal opgedraaid om in een lange keten van lussen aaneen geregen te worden. In mijn vingers kruipt dan plots een kriebel. Het is een gekende kriebel: nu is het moment daar! Als ik er nu niet aan begin, is het winterseizoen voorbij en is de dochter weer een kledingmaat verder gegroeid. Dat zou pas zonde zijn! Zonde van het stofje dat ik had gekocht: meisjesachtig, met zalmroze bolletjespatroon, met reliëf en een zachte glans .  Een outletstofje van Miss chips dat ik bij mon depot op de kop tikte. Twee zomers geleden al. Ja mijn stofjeskast is nogal uitgebreid en ja, ik heb veel geduld als het daarop aankomt... Ik zie een stofje en dat wacht dan op het perfecte project.  Ik wéét: "hiermee kan ik iets moois maken!" Maar ik weet ook, het kan best nog even duren... Maar geen beter projectje om op te wachten dan de Berlincoat van Straightgrain.  Het jasjespatroon zit zo ingenieus en transparant ineen dat ik er alleen maar lyrisch over kan zijn.

 

 

Zoveel geduld als ik heb om aan een naaiprojectje te beginnen, zo weinig heb ik er om het af te werken! De naaikriebel slaat dan om in naaikoorts. Dan moet dat stuk af! Dan is er geen ruimte in mijn hoofd voor "oei, ik heb de geschikte knopen niet in huis" of "oh, mama, ik heb zin in een smoothie"... Dan rij ik wel snel even naar de veritas (ook al is het al halfzes en zijn de koopjes net gestart- gromgrom) en dan nemen ze maar een potje yoghurt en een stuk fruit en nog een glas fruitsap ook... (ja, eet maar aan het kleine tafeltje bij de TV!!)

 

Gelukkig is de kerstvakantie de koudste: één keertje mee voetballen bij vriestemperaturen kan nog net, maar toch niet elke dag zeker?! En gelukkig heeft de kerstvakantie dit jaar de meeste tinten grijs: echt niet de mooiste dagen om de camera boven te halen... Dus hoera!! De jas geraakte af in de laatste vakantie-uurtjes... En joepie!! Annalou vond hem mooi! Erg mooi... ze was zelfs zo enthousiast dat ze haar berlin de eerste avond ook binnen bij oma en opa niet meteen wou afdoen...

 

 

TRots!!!!


knoopsgat

een van mijn naaidemonen: de laatste kaap om deze berlin te kunnen ronden...

mouwdetail

eenvoudig, sober en elegant zonder teveel fikfak.

sierstiksel en fopzakje

Ik plande eerst nog een paspellintje, maar dat was echt niet nodig!


Reactie schrijven

Commentaren: 0